yarış-MA!

    Nedir bu çocukların hayatlarındaki kocaman burnunuzun durumu yahu?  evet evet size diyorum anne babalar.. çocuk on numara resim yapıyor, anne diyor ki "benim çocuğum mühendis olsun!" neden ablacım, neden? sen mi çalışacaksın onun yerine şirkette? Babası diyor ki "doktor olsun!" sen mi gireceksin güzel abim ameliyatlara?

    Bir öğretmenden bunları duymak garip biliyorum.. Ama karşıyım ben yaaa.. Çocukları yarıştırmaya, kıyaslamaya, koşturmaya... Tabi ki bu başı boş bırakın demek değil ama çocuğun ilgisine, yeteneğine bir bakın Allah aşkına.. 

    Geçen gün bir veli dedi ki, "kızım evde o kadar çok ders çalışıyor, aldığı nota bak !"  Baktım hemen ... 80!  Dayanamadım, "ama 80 almış zaten" dedim.. "80 iyi bir not değil benim için "dedi... Ama benim için o anneyi tanıdıktan sonra o 80 var ya 100 e eşdeğer oldu birdenbire... çocuğun üstündeki baskıdan o 80 için nasıl deliler gibi çalıştığını o gün öğrenmiş oldum..Belki de 100 alacak kadar çalıştı, ama sınavda o anne benim aklıma gelse heyecandan korkudan ben 80 bile alamayabilirdim.. başka bi baba geldi yanıma, çocuğun adını söyledi, tam not defterimi açıyordum ki, "hocam notu önemli değil, sana bi terbiyesizliği, kötü sözü, taşkın hareketi var mı sen onu söyle ?" dedi... tam koridorda ağlıyordum , daha çok ağladım... senin gibi güzel abiler hep var olsun bu hayatta...

    hiç yapmadığım birşey yapıp o gün toplantıda ağladım... bazen sapasağlam, eli kolu yerinde, sağlıklı, neşeli, hayatla barışık evlatlarının kıymetini nasıl bilmediklerine ağladım... elimdeki not defterini açtım, çocukların resimlerine baktım, ailelere baktım... "down sendromlu kızım var, matematik bilmese de olur, ama kendi ayaklarının üzerinde durup kendine yetsin diye tüm savaşım!" dedim... o 80 alan çocuğu getirin bana, kocaman öpeceğim... 

    İnci'ye gelişim testi ilk yapıldığında 4 aylıktı ve tam 4 aya eşdeğer çıkmıştı gelişimi... havalara uçmuştum.. kadına inatla doğru sonucu yazın rapora mutlaka dedim.. rapor bi geldi, %64 engel oranı.. neden inatlaşmıştım ki? gülüşüne engel yoktu, bana sarılmasına engel yoktu, beni sevmesine engel yoktu... şimdi %100 engel oranı yazsalar umrumda olmaz... ki bir gün olsun hiç 1 yaşındaki bir çocukla kıyaslamıyorum çocuğumu.. varsın geri kalsın... ben elimden geleni yapayım da , o varsın birşeyleri de geç öğrensin...  o 30 yaşında olsun, yüreği hala 18 gibi sevsin beni... sağlıklı olsun o bana yeter.. 

    inciiiiii.... seviyorum kız seni :)